Oprócz samego przepisu w poście umieściłam przepis na RE-WE-LA-CYJ-NE tosty z użyciem masełka. I nie, nie są one na słodko, z dżemem, czy bananami, tylko na słono! Z pomidorkami i serkiem :)

SKŁADNIKI:

szklanka wiórków kokosowych

szklanka płatków migdałowych (mogą być całe, obrane ze skórki migdały)

2 łyżki oleju rzepakowego lub sezamowego (bezsmakowego)

płaska łyżeczka soli himalajskiej

Dodatkowo na tosty:

pomidorki koktajlowe

twarożek grani

2 liście bazylii

ciemne pieczywo

Składniki (2 średnie porcje):

6 jajek

połowa cukini

2 malutkie papryczki lub połowa dużej

pół cebuli

3 spore boczniaki

dowolna ilość chudej wędliny drobiowej, w wersji wegetariańskiej - opcjonalnie

sól

pieprz

łyżeczka masła/masła klarowanego

Przygotowanie:

Jajka rozbijamy w miseczce, doprawiamy, mieszamy. Kroimy warzywa, boczniaki i wędlinę na kosteczkę, na patelni rozgrzewamy masło (najlepiej klarowane). Na patelnię wsypujemy grzyby i cebulę, podlewamy ok. 3/4 szklanki wody. Chwilę dusimy pod przykryciem, następnie odkrywamy i czekamy, aż woda wyparuje. Do smażących się grzybów z cebulą dodajemy także paprykę i cukinię. Po ok. 2-3 minutach dodajemy wędlinę i jajka. Smażymy według preferencji.

Jak widać do mojej jajecznicy upchałam tyle dobrych rzeczy, ile tylko się dało :). Oczywiście jest to tylko sugestia, możecie dodać do niej to, co lubicie najbardziej. Kombinowanie to mój ulubiony sposób pracy w kuchni. A Wy, jaką jajecznicę lubicie najbardziej? 

XOXO, Wasza Sylwia.

2. Czy muszę zjeść po treningu? Jeśli tak, to co?

Trening, po którym nie przyjmiemy odpowiedniego posiłku jest treningiem straconym. Nasz organizm po wysiłku potrzebuje białka (główny budulec mięśni) oraz węglowodanów. O dziwo, uwielbiany przez nas jogurt naturalny nie jest dobrym źródłem białka - lepiej sięgnąć po chude mięso, sałatkę lub warzywa i ciemny makaron/ryż/chleb :), ewentualnie wafle ryżowe, serek wiejski lub twaróg i do tego oczywiście warzywa. Pamiętajmy też o tym, aby posiłek potreningowy był ubogi w tłuszcz.

3. Jak z chudnąć z nóg/brzucha/rąk/twarzy?

Odpowiedź jest niemalże identyczna, jak ta do pytania nr 1, ponieważ nie da się schudnąć z jednej partii ciała - tłuszcz spala się wszędzie. Wielkim mitem (oraz często popełnianym błędem) jest również to, że aby wyszczuplić brzuch, ćwiczymy na przykład brzuszki, a nogi - przysiady, czy wykroki. Nic bardziej mylnego. Ćwiczenia na mięśnie (tzw. siłowe) nie powodują spalania tłuszczu, a wzrost mięśni, w wyniku czego mięśnie schowane pod tłuszczem będą nam jeszcze bardziej daną część ciała powiększać.

4. Ćwiczę 100 brzuszków codziennie, po jakim czasie będą widoczne efekty?

Od samych brzuszków piękny brzuch się nie zrobi. Aby nasze abs były widocznie i ładnie rosły musimy angażować nie tylko mięśnie proste brzucha (ćwiczone właśnie podczas robienia brzuszków). Dodatkowo, klasyczne brzuszki nie są zbyt bezpiecznym ćwiczeniem dla naszego kręgosłupa: szczególnie, że bardzo duży % osób wykonuje je po prostu źle, obciążając lędźwie, a ledwo co powodując pracę mięśni brzucha. No i najważniejsza kwestia: na jedną partię mięśniową nie ćwiczymy codziennie! Mięśnie rosną podczas regeneracji, dlatego ćwicząc co 2-3 dni efekty będą lepsze i szybsze niż wtedy, gdy ćwiczymy codziennie. Aby budować tkankę mięśniową bardzo ważna jest także dieta bogata w białko (patrz pytanie nr 2).

5. Czy mogę zjeść na cheata np. pół milki?

Na cheata możesz zjeść wszystko, co chcesz :)

6. Zjadłam na śniadanie owsiankę z miodem, orzechami i suszoną żurawiną. Jest okej czy za dużo?

Denerwują mnie pytania zakończone "czy za dużo?", bardzo. Dobry posiłek, to posiłek, którym się najadasz. Zdrowe odżywianie nie polega na jedzeniu maksymalnie zminimalizowanycn porcji: masz jeść tyle, ile Ci potrzeba. Jeśli nie wiesz ile powinnaś zjeść - policz sobie swoje zapotrzebowanie kaloryczne. Wtedy będziesz wiedziała, czy za dużo czy nie. :)

6. Mam 15 lat, ważę 55 kilo przy 160 cm wzrostu. Ile powinnam ważyć?

Na takie pytania już przestałam odpowiadać, podobnie, jak na te "ile kalorii mogłam zjeść dzisiaj?". Internet bardzo ułatwia nam życie, więc najprostszym sposobem na sprawdzenie, czy nasza waga jest w normie jest policzenie swojego BMI (jest mnóstwo automatycznych kalkulatorów, tak samo jak strony do liczenia kalorii, np. ilewazy.pl, najlepsza). Od razu sprawa nam się rozjaśni ;).

7. Co mogę zjeść zdrowego na obiad?

Ja także nie jestem komputerem, nie mam książki z przepisami w głowie, ani nie wiem też, co akurat masz w lodówce ;). Polecam Wam tutaj fitnessowe blogi kulinarne, np. http://feed-me-better.blogspot.com/. Przebierajcie, kombinujcie, w kuchni trzeba się bawić!

8. Ile centymetrów spadnie mi do wakacji?

1) nie znam Cię i nie widzę

Pamiętajcie, ja także nie jestem wszystkowiedząca :)

9. Dlaczego najpierw siłowe, a później cardio? 

Gdybyśmy ćwiczyły najpierw cardio, to spaliłybyśmy wszystkie potrzebne nam kalorie, czyli energię :). Siłowe spalają ich mniej, dlatego idą na początek. Poza tym kiedy ćwiczymy cardio na końcu tłuszcz potrafi się spalać jeszcze długo po treningu, szczególnie gdy wybieramy trening interwałowy.

Oczywiście przedstawione tutaj pytania są tylko wybranymi, bardzo możliwe, że w przyszłości nazbierają się nowe i znów odpowiem na nie zbiorowo tutaj :)

XOXO, Wasza Sylwia.

Wszystkie składniki łączymy ręcznie lub mikserem, aromat (masa będzie gładsza i moim zdaniem lepsza do smażenia)aromat można pominąć. Placuszki wylewamy na patelnię i smażymy ok. 3-5 na jednej stronie (na drugiej stronie można krócej). Gotowe placuszki są słodkie, banan jest ledwo wyczuwalny, smakują jak sernik, są lekkie i jak widać - banalne w przygotowaniu. 

POWODZENIA I SMACZNEGO!

XOXO, Wasza Sylwia

LIVECOOKING. Jak sama nazwa wskazuje - gotowanie na żywo. Podczas jednego wieczora nie tylko masz okazję spróbować kilku niesamowitych dań, ale także zobaczyć i zaobserwować, w jaki sposób są one przygotowywane przez szefa kuchni restauracji Simple Hotelu Blue Diamond (tym razem nad smakiem dań czuwał pan Michał Kuduk oraz kucharze restauracji). Ale to nie wszystko. Do przygotowania potraw włączają się także… goście! Tutaj nic nie jest zabronione. Oczywiście te same dania można odwzorować w domu, ponieważ szef kuchni bez problemu podzieli się swoimi tajnikami oraz przepisami na te wszystkie wspaniałości. Wystarczy tylko zapytać, bez krępacji!

Kameralna impreza, menu - na pewno niekameralne. Mimo, że porcje typowe restauracyjne, nieduże, lecz ślicznie podane (dekoracją talerzy zajęli się goście, w tym ja!). Naprawdę, ja zdołałam się nieźle najeść.

Zanim na stole pojawiła się przystawka, poczęstowano nas zakąskami w postaci małż (?) oraz tatara z łososia oraz śliwek i oliwek w boczku. Feeria smaków w malutkich kieliszeczkach. Cieszy oko i podniebienie.

Zaskoczona byłam również zupą. Mimo, że krem z zielonej sałaty jadłam mnóstwo razy (moja babcia jest mistrzynią tego dania!), to nigdy wcześniej nie próbowałam go w połączeniu z krewetką (definitywnie mój ulubiony owoc morza!) i chipsem z parmezanu. Pierwszy raz też piłam zupę z filiżanki ;). Niebo w gębie!

CZYM ZASTĄPIĆ CZIPSY, CHRUPKI I INNE ŚWIŃSTWA?

Nic prostszego! Moim numerem jeden są czipsy z fioletowej kukurydzy. Pieczone, 100% wegańskie, bez żadnych konserwantów. Ten wynalazek kupiłam niestety w Stanach, ale podobne rzeczy widziałam w sklepach ekologicznych. Uwielbiam także domowe "chrupacze" z pełnoziarnistych placków tortilli, które tylko pokroiłam, posmarowałam oliwą, posypałam przyprawami i przypiekłam w piekarniku, by zyskały chrupkość. Do czipsów zrobiłam też dipy na bazie jogurtu naturalnego greckiego i serka naturalnego - pełna dowolność! 

W orzeszkach w skorupce wasabi zakochałam się już dawno. Jednak kiedy przeczytałam ich skład nogi się pode mną ugięły - masakra! Postanowiłam jednak pokombinować i zrobić moje własne - panierka nawet lepsza! Natomiast pomarańczowe rureczki to także mój nabytek z USA - pyszne pomidorowe "prażynki" ryżowe. Aż trudno uwierzyć, że nie ma w nich szkodliwych substancji i konserwantów! 

Świetnym zastępstwem dla słodyczy są oczywiście owoce - u mnie słodkie winogrona. Zrobiłam koreczki i wbiłam w jabłko owinięte folią. Bardzo ładnie wyglądają! 

Oczywiście u mnie słodkie napoje gazowane nie wchodzą w grę. Tym razem - po prostu malinowa herbata, którą posłodziłam syropem z agawy i dodałam kostki lodu. Ładne kieliszki, limonka - voila!  

Ponieważ moja "imprezka" odbyła się z okazji walentynek musiałam przygotować truskawki z bitą śmietaną. Taka moja mała tradycja. Moja śmietana nie ma nic wspólnego z toną tłuszczu, cukru i krowiego mleka. Ubiłam ją z schłodzonego mleka kokosowego (samego mleka, bez wody kokosowej, którą musimy odlać przed ubijaniem!) i odrobiny syropu z agawy. Konsystencję ma wspaniałą, nie topi się i nie opada, dodatkowo smak kokosowy jest niezastąpiony! Musicie tego spróbować! 

XOXO, Wasza Sylwia.

Moim stałym zamiennikiem mąki pszennej jest mąka owsiana. Robię z niej też naleśniki, muffiny, ciastka… O dziwo, wcale nie musicie jej szukać w eko-sklepach i nie jest 10x droższa od pszennej. Wystarczy, że zblendujecie lub zmielicie w nożu elektrycznym zwykłe płatki owsiane lub otręby. I już, mąka jak znalazł! Jedyną "chemią" w tym przepisie jest proszek do pieczenia, nie używamy także dużo tłuszczu, więc naprawdę możecie sobie często pozwalać na takie śniadanie. 

A oto, co będziemy potrzebować, by usmażyć nasze bananowe gofry:

Przygotowanie:

Banana rozgniatamy na prawie gładką masę widelcem w miseczce. Rozbijamy jajka i mieszamy dokładnie z bananem, następnie łączymy masę z mąką owsianą, dodajemy proszek i mleko, aby masa była bardziej rzadka. Ja użyłam sojowego, ale jeśli naprawdę go nie lubicie, możecie użyć zwierzęcego. Na końcu dodajemy syrop z agawy, stewię, ksylitol, miód lub ewentualnie cukier trzcinowy według własnych preferencji smakowych. Masę wylewamy na rozgrzaną i posmarowaną masłem klarowanym lub olejem kokosowym gofrownicę i smażymy według instrukcji dołączonej do gofrownicy. Gofry będą rumiane, ale nie zawsze wyjdą chrupiące, mogą mieć czasem konsystencję pancake'a, to również zależy od urządzenia smażącego. Nie martwcie się, zawsze i tak będą miały tak wspaniały, bananowy smak. Z porcji wychodzi około 4 gofry.

Gofry podaję z jogurtem greckim, migdałami, kokosem i prawdziwym syropem klonowym, ale równie dobrze możecie spróbować ich z owocami, czy domowymi konfiturami. 

SMACZNEGO!

XOXO, Wasza Sylwia.

Ten dzień był dniem wyjątkowo aktywnym. Od rana siłownia i rehabilitacja kręgosłupa, co oznaczało, że śniadanie musi być duże i sycące. Stostowałam 2 kromki chleba żytniego, posmarowałam go serkiem twarogowym, położyłam łososia wędzonego i sporą garść mojej ulubionej sałaty - rukoli. Dodatkowo ugotowałam 2 jajka na półtwardo (mam wielkie szczęście, że mam dostęp do prawdziwych, ekologicznych, świeżych jajek prosto "z kurnika" ;)). Doprawiłam solą i pieprzem, a 45 po śniadaniu wypiłam kubek zielonej herbaty. Ważne jest, żeby nie popijać podczas posiłku oraz nie wcześniej, niż pół godziny po nim, aby nie rozpuszczać soków trawiennych.

Dwie godziny później, przed wyjazdem na trening złapałam jeszcze banana.

PRZEKĄSKA

Uwielbiam wszelkie koktajle, smoothies, soki itp itd. Świetnie sprawdzają się w biegu, kiedy nie mamy czasu, aby przyrządzić coś innego. Zazwyczaj robię je sama w domu, ale niedawno z moją kuzynką Zuzą ( którą zresztą chodzę na siłownię - w grupie raźniej!) zaczęłyśmy raczyć się koktajlami białkowymi (i nie tylko) z baru Palm, który mamy pod nosem, kiedy wychodzimy z treningu. Bar jest sieciówką, dlatego, jeśli macie go gdzieś w pobliżu musicie koniecznie spróbować ich koktaili. Są one robione na miejscu, bez dodatku cukru i innych świństw. My uwielbiamy Fresh Up, który jest wzbogacony białkiem. A jak wiadomo, białko jest tym, czego po treningu nasze mięśnie potrzebują najbardziej (poza węglowodanami oczywiście ;)).

OBIAD

Po powrocie do domu zabrałam się za przygotowanie obiadu. Z reguły przyrządzam go sobie sama, ponieważ bardzo lubię przebywać w kuchni ;). Tym razem spędziłam w niej naprawdę sporo czasu, ponieważ naszła mnie ochota na pieczone ziemniaki. W zamrażarce znalazłam pierś z indyka, którą upiekłam w cytrynach, oliwie i przyprawach. Nie mogło się też obejść bez porcji warzyw: tym razem sałata i pomidory, które niestety smakiem nie powalały… Cóż, nie ten sezon… Warzywa polałam dressingiem z syropu klonowego i octu balsamico. Tak, to było naprawdę dobre ;).

DESER

Tak, jadam desery, ale w wersji dużo zdrowszej niż te klasyczne. Jem je 2 godziny po obiedzie, ale staram się przed 17.00, żeby jeszcze strawić cukry. Czasem moim deserem są 3 kostki gorzkiej czekolady, ale czasem mam ochotę na coś bardziej "fancy". Jednym z moich ulubionych są… owoce pod kruszonką. Jednakże moja kruszonka nie ma nic wspólnego z mąką, masłem i cukrem, ponieważ robię ją z płatków owsianych i migdałowych, otrębów, siemienia lnianego i miodu. Naczynie żaroodporne wypełniam wybranymi owocami (mogą być mrożone) i przykrywam "kruszonką". Piekę około 15-20 minut w piekarniku nagrzanym na 180 stopni i voila! Odchudzona wersja kruszonki gotowa! Wszyscy, łącznie z moim bratem się nią zajadają ;).

KOLACJA

Ostatnim moim posiłkiem jest kolacja, którą jem 2 godziny przed snem. Jest to z reguły mój najlżejszy posiłek. Niestety nie udało mi się wykonać zdjęcia mojej kolacji, ale zawsze jej głównym składnikiem są jajka. Omlety, na miękko, w koszulce… Staram się unikać "ciężkich" węglowodanów (t.j. jasnego chleba, makaronów), za to chętnie sięgam po białka, ciemne pieczywo i pełno witamin w postaci zielonych warzyw. I tak wygląda końcówka mojego dnia w kuchni. Przed snem często wypijam herbatę miętową, która świetnie wspomaga trawienie.

Oczywiście do jadłospisu nie zaliczyłam 2 litrów wody, którą piję codziennie, praktycznie co chwilę :).

Mam nadzieję, że wykorzystacie te proste, zdrowe, a przede wszystkim bardzo smaczne pomysły na posiłki i naocznie przekonacie się, że zdrowa kuchnia nie jest droga.

XOXO, Wasza Sylwia.

Ja osobiście nie lubię miesięcznych wyzwań. Z reguły nie dają obiecanych efektów (nie, nie da się wyrzeźbić brzucha, czy podnieść idealnie pośladków w 30 dni!), po czym zniechęcamy się i jesteśmy w punkcie wyjścia. Jednak to wyzwanie nie jest obiecanką-cacanką. I nie, nie wyszczupli Was o 10 kilo, nie wzmocni ciała na poziom Chodakowskiej. To wyzwanie ma za zadanie w łatwy sposób przyzwyczaić Was do zdrowego stylu życia. To akurat da się zrobić w miesiąc. Oprócz tego zaszczepi w Was chęć do dalszego działania. Obiecuję Wam, że po tych 28 dniach zmienicie się i będziecie chciały robić to dalej.  

Może na początek wytłumaczę Wam, jak z tego kalendarza korzystać…

Na każdy dzień macie do wykonania zadania. Czasem jedno, czasem dwa. Pierwsze, zaznaczone na różowo dotyczy głównie diety, a drugie - treningu. Jeśli uda Ci się zaliczyć zadanie (nie oszukuj, wyrzuty sumienia będą ;)) - "odfajkuj" kwadracik niżej. W przypadku diety - wszystko jasne. Natomiast jeśli chodzi o trening są 2 opcje: playlista 1 i playlista 2, czyli ćwiczenia cardio oraz na różne partie mięśniowe. Są treningi krótsze i dłuższe, abyście mogli wybierać je wg dyspozycji czasowej. Ćwiczenia możecie wybierać losowo. W przypadku treningu mięśniowego zalecałabym ćwiczyć na każdą partię, a nie tylko jeden w kółko. Natomiast jeśli chodzi o cardio (playlista 1) nie ma to dużego znaczenia. Możecie je też zamienić na co innego, na przykład na bieganie, rower, pływanie. Uwzględniłam także przerwy w treningach, aby pozwolić mięśniom na regenerację. Jest to element niezbędny. Oczywiście przed każdym treningiem na siłowym (playlista 2) należy pamiętać o rozgrzewce i rozciąganiu po. Po ćwiczeniach także "odfajkuj" kwadracik. 

PLAYLISTA 1

PLAYLISTA 2

Pole "Zdrowe danie na dziś to…" uzupełnij danego dnia, jeśli udało Ci się przygotować pełnowartościowy, zdrowy posiłek.

Chociaż "dietowe" zadanie dnia jest tylko jedno, to nie znaczy, że w następny i następny dzień masz go dodatkowo nie powtórzyć. W czasie wyzwania staraj się żyć najzdrowiej, jak potrafisz. Na tym właśnie mi zależy. :)

Wyzwanie rozpoczyna się w poniedziałek, 2 lutego, a kończy w sobotę - 28. Tego też dnia na blogu pojawi się post podsumowujący wyzwanie, ale pod jednym warunkiem: pochwalicie się swoimi wynikami! Na przykład, możecie wysyłać mi wiadomości na facebooku lub mailowo (therandomchitchatter@yahoo.com) i opowiadać, jak Wam idzie, czy wyzwanie Wam się udaje, jak się czujecie. Chcę podjąć to wyzwanie razem z Wami!

POWODZENIA!

XOXO, Wasza Sylwia.

Na początek powiem, że świetnie Was rozumiem. Sama zaliczyłam kilka nieudanych prób zapoczątkowania zdrowego lifestyle'u. Jednak kiedy w końcu udało mi się całkowicie się "przestawić" zaczęłam się zastanawiać, z czym tak na prawdę mogłam mieć problem. Sprawdźcie, może jeden z nich dotyczy właśnie Was? 

1. Chcę być jak ona.

Jeśli zobaczysz w internecie zdjęcie cudownej, idealnie zbudowanej, pięknej sylwetki stawiasz sobie cel: muszę być jak ona. Zaczynasz się katować ćwiczeniami, które poleca, ale zupełnie nie widzisz efektów. Dlaczego? Te ćwiczenia działają dla niej, dla Ciebie wcale nie muszą, a na pewno nie w czasie, w którym myślałaś, że będziesz już ideałem. Zapewne Twoje guru ma za sobą miesiące, a nawet lata ciężkich treningów. A Ty? Ty nie zauważając wystarczająco szybko żadnych efektów, nie upodabniając się do niej zupełnie tracisz zapał myśląc, że jesteś beznadziejna i coś jest widocznie z Tobą nie tak. A to nieprawda. Po prostu postawiłaś sobie poprzeczkę zbyt wysoko. Nigdy nie będziesz wyglądała jak ktoś inny, ponieważ każdy człowiek ma inne ciało, inny wzrost, wagę, możliwości. Będąc nastolatką, która nie ma pojęcia o ćwiczeniach i diecie w miesiąc nie staniesz się megaumięśnioną żyletą z wyrzeźbionym brzuszkiem. Ale spokojnie, możesz nią być! Tylko nie teraz. Ale jeśli będziesz trwała w swoim postanowieniu, to kto wie, jak będziesz wyglądała za rok. Ale i tak będziesz sobą, a nie Anią Lewandowską, czy Mel B ;).

2. Nic mi nie wychodzi.

Ćwiczenia kojarzą Ci się z bólem i katorgą, dieta z bezsmakowym jedzeniem w postaci samej sałaty i niezjadliwej kaszy. I co? Tracisz energię i ochotę, zrażasz się. Po prostu trzeba się przekonać, że zdrowy styl życia ani nie jest nudny, ani trudny, ani nieprzyjemny. Oczywiście, nikt nie mówi, że nie będzie bolało, nie będzie zakwasów, a ciemny chleb smakiem bije na kolana kajzerkę. Skądże! Ale - wierzcie mi lub nie - do wszystkiego można się przekonać. Wystarczy jedynie się przełamać i spróbować. Na początku będzie trudno, ale wtedy wystarczy sobie pomyśleć: "Nie, teraz nie mogę się poddać. Jestem o krok dalej, nie mogę się cofnąć do punktu wyjścia".

 "Ból jest paliwem"

"Opcja fit-laseczki włączona"

"Wymówki są dla tych słabych"

3. Będą się ze mnie śmiać.

Chyba żartujesz! Dlaczego ktoś miałby się śmiać z tego, że dbasz o siebie? Dlaczego masz się wstydzić chodzić na siłownię? Bo co? Bo nie masz odwagi? Bo nie masz idealnego ciała? No i co? Przecież w tej chwili właśnie do niego dążysz i nikt nie ma prawa w ogóle krzywo na Ciebie popatrzeć. Ludzie, którzy śmieją się, że ktoś wylewa siódme poty z płytką Chodakowskiej to zawsze zwykłe lenie, którym nie chce się za przeproszeniem ruszyć dupy z kanapy. Taki ktoś ma mieć coś w ogóle o Tobie mówić? No chyba raczej ;).

4. Wolę wydać pieniądze na coś innego…

Problem "braku hajsu" jest powszechnie znany wśród młodzieży, szczególnie chyba takiej gimnazjalnej, jak ja. Nie każdy może sobie na karnet na siłownię, czy markowe buty treningowe. Ale prawda jest taka, że nikt nie musi. Bieżnię może zastąpić chodnik w parku. I co? Jest całkowicie darmowy! Zdrowe jedzenie też wcale nie jest droższe od tego "zwykłego". To tylko takie gadanie. Więc zanim zrezygnujesz, bo portfel i tak masz pusty, a siłownia jest najłatwiejszą stosunkowo formą aktywności (bo jest, nie oszukujmy się, jest tam wszystko!), spróbuj przekonać się, że zdrowie jest za darmo. Wystarczy pokombinować i nieco się postarać. Natomiast możesz zrobić też tak jak ja: zamiast kupować nowe dżinsy w H&M'ie, pomyśl, czy nie przydałaby Ci się czasem mata treningowa? ;).

No, to tyle ode mnie. Teraz wystarczy się zastanowić, czy nie jesteś czasem w podobnej sytuacji jak powyższe. Pamiętaj, że nie możesz się poddać, bo brak Twojej motywacji nie bierze się bez powodu. Musisz spróbować go wyeliminować.

XOXO, Wasza Sylwia.